BAM
คนที่เคยทิ้งผมไปได้เกือบสิบปี ทั้งๆที่สัญญาว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไปแท้ๆ
ทั้งๆที่คิดเอาไว้แล้วว่าเราคงไม่กลับมาเจอกันอีก..
แต่..ในวันที่ผมกำลังจะเริ่มต้นชีวิตใหม่
'เขา' กลับโผล่มา
และที่สำคัญ..
เราทั้งคู่จำกันไม่ได้เลย
MARK
ทุกๆคนย่อมมีเหตุผลในการกระทำ เชื่อผมเถอะ ไม่มีใครอยากผิดคำสัญญาหรอก
ทั้งๆที่คิดเอาไว้แล้วว่าลืมได้แล้ว แต่พอเจอเธอจริงๆ
ผมพึ่งให้คำตอบตัวเองได้ว่า
ผมไม่เคยลืม
วินาทีที่สบตาผมรู้ได้เลยว่า
'ใช่'
แต่คนที่หายไปเป็นสิบปีแล้วมาเจอกันแบบนี้ต่อให้คุ้นแค่ไหน..
คุณก็คงต้องปล่อยความสงสัยนั้นไปก่อนใช่ไหมล่ะครับ
character
-MARK TUAN-
"มัคจะอยู่กับแบม"
"กูเกลียดมึง"
- BAMBAM Kunpimook -
"วันนั้น..มัคทิ้งแบมทำไมหรอ"
"แบมรักมัคนะ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ตัวละครอื่นๆจะตามมาสมทบนะคะ ><
TALK Writer
กราบสวัสดีรีดเดอร์ที่จำได้และผู้คนที่หลงกดเข้ามาเอนจอยรีดดิ้งนะคะ ไรท์เตอร์ยูเองน้า เหตุเปิดเรื่องใหม่เกิดจากเรื่องนั้นโดนแบนอันตัวไรท์ก็สอบอยู่เลยไม่ได้เข้ามาดูแก้ไขไม่ทันจึงต้องทำใจบ๊ายบายบอกลาแล้วกดชุพชีวิตลูกคนเดิมที่เกิดใหม่ขึ้นมา..
พล็อตเดิมที่อาจมีการเปลี่ยนแปลงภาษานิดๆหน่อยๆนะคะ จะทยอยลงตามจำนวนเมนท์และจำนวนเฟบที่ได้มา อิ้อิ้ (โลภนิดหน่อยแต่ถ้าไม่มีเมนท์เลยเค้าก็จะไม่มีกำลังจัย .____.)
ขอขอบคุณนักอ่านทุกคนที่เข้ามาเอนจอยด้วยกันนะคะ ^^
ด้วยรัก
ไรท์เตอร์ยู
1 เมนท์ = 1 กำลังใจ
มาด่าไรท์ มาตบไรท์ได้ที่
#MarkBamHighHigh
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น